emm,

kalau ada orang nanti,
janji nak jaga.
janji nak setia.
janji tak nak lepas.
janji sampai mati.

bila dah ada,
awal mmg manis bak madu,
tengah rasa kurang rindu,
akhir cakap; maaf,
tak dpt bersatu.

hati pula disalah,
bukan sengaja menyalah,
cinta, kasih, sayang, itulah,
semua nyaa abstraklah.
:(

sendiri pun tak dapat ungkap,
lagikan hendak bercakap,
akal tak dpt menangkap,
haihh, maaf lah
aku pun tak boleh cakap.

dalam minda hanya satu,
hidup mmg perlu tempuh,
tak kira naik atau turun,
senang mahupun susah.

perasaan itu mmg abstrak,
kadang tak terkawal,
tak mahu bermadah lagi,
khuatir kata seerti khilaf.

penghujung hubungan,
pasti kau nakkan dongeng,
pasti kau mahu indah belaka,
kalau ikut kata hati;mati,
kau ikut lah rasa benak akal,
fikiran, tak lupa perasaan.


ehhh, suka aku ingat kan,
apa lah hidup tanpa masalah?
tabah kuncinya.
apa pun.
*cari apa yang buat kau rasa lapang sekarang* :D
ENOUGH